Mersin bir spor kenti..

Her ne kadar bugün malesef bunun tersi  gibi bir görüntü oluşmuş olsa da tarihi atletizmden güreşe, futboldan boksa kadar çoğu branşta ulusal ve uluslararası sporcuları yetiştirmiş, bünyesinde barındırmış bir kent Mersin..

 

1940’lı yıllar..

Her ne kadar spor kenti olsa da o dönem Mersin’in doğru dürüst bir Stadyumu yok..

Mahalle maçları, şehirler arası turnuvalar derken rekabet hatrı sayılır seviyede..

Rastgele yerlerde maçlar yapılıyor..

Özellikle şuan Tevfik Sırrı Gür Lisesinin bulunduğu yerin güney batı yönünde halen kapalı otopark bulunan yerde etrafı çinko ile çevrili tahtadan birkaç yüz kişinin oturabileceği bir tribünün olduğu gayrı nizami bir spor sahası yapılmış..

Maçlar orada oynanmış..

1943-1947 tarihleri arasında görev yapan İçel Valisi Tevfik Sırrı Gür sporu seven, görev yaptığı her ilde özellikle stadyum yapan bir bürokrat..

Bakıyor Mersin’de stadyum yok..

Durur mu?

Bu büyük eksikliği gidermek için kolları sıvıyor..

Önce Deniz Feneri’nin karşısında, müftü deresinin yanında bulunan yeri istimlak ediyor..

Sonra 1946 yılında da ilk kazma vuruluyor..

Maddi yönden ciddi sıkıntıların yaşandığı dönemde 5 yılda bitiyor Mersin Stadyumu’nun inşaatı..

1951’de kentin takımı 1925 yılında kurulan Mersin İdmanyurdu’nun mağbeti oluyor..

Yıllar sonra da yapılmasını sağlayan Vali Tevfik Sırrı Gür’ün ismini alıyor..

 

Anlayacağınız 1951’den bu yana acısıyla, tatlısıyla birçok anıyı biriktirmiş bir emektar yapıdır Tevfik Sırrı Gür Stadyumu..

Kentin acı, tatlı hafızasıdır..

Milli bayramların değişmez mekanı, Koca Çınar Mersin İdmanyurdu’nun barkıdır..

Çok sayıda sporcu yetiştirmiş, Mersin İdmanyurdu’nun başarılarına ev sahipliği yapmış mağbettir..

Yıllarca Türkiye’deki birçok stad ışıklandırılırken, Tevfik Sırrı Gür karanlığa mahkum edilmiş, Mersin gibi her zaman kaderine razı olmuş, kendi kendini idare etmiş, gıkını çıkarmamıştır..

 

28 yıl aradan sonra Mersin İdmanyurdu Süperlig’e çıkınca akıllara gelmiş tarihi Tevfik Sırrı Gür Stadyumu..

UEFA standartlarına uygun hale getirilebilmek için üstü kapatılmış, ışıklandırma yapılmış, elektronik skorboard yerleştirilmiş, plastik koltuklar yenilenmiş falan, filan..

Mecburiyetten yani..

Sahip çıkmak, tarihi yaşatmak falan değil amaç anlayacağınız..

 

Bu sayede dünya yıldızlarını ağırlamaya başlamış Tevfik Sırrı Gür Stadyumu..

Beşiktaş’ı, Fenerbahçe’si, Galatasaray’ı gelmiş..

Eski şaşalı günlerine kavuşuyor derken, 2013’te Akdeniz Oyunları Mersin’e verilmiş..

Mecburen yeni bir stad yapılmış..

Adına Mersin Arena denmiş..

Teknolojik, janjanlı..

Hal böyle olunca Tevfik Sırrı Gür Stadı’nın pabucu dama atılmış..

 

TOKİ yeni yapılan stadın maliyetini yüklenince, Tevfik Sırrı Gür Stadı’nın yerine sahip çıkmış..

Önce AVM yapılması gündeme gelmiş..

Sonra otel olsun denmiş..

En son olarak da Kent Meydanı olması ile ilgili Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan son noktayı koymuş..

Ancak kimse bu stadın gerçek sahiplerine sormamış ‘ne olsun’ diye?..

Kimse de sahip çıkmamış Tevfik Sırrı Gür’e..

 

Hepinizin birçok anısı vardır Tevfik Sırrı Gür Stadı’nda..

Benimde onlarca var..

En unutamadığım ise 28 yıl aradan sonra Süperlig’e adım attığımız Boluspor maçı..

Tarih 8 Mayıs 2011..

Tarihi stad hınca hınç dolu..

İğne atsan yere düşmez ya hani, o misal..

Çevre binalardaki balkonlar, apartmanların damları insan kaynıyor..

Türk’ü, Kürt’ü, Arap’ı, Çerkez’i, Alevi’si Sünni’si..

Mersinli, Diyarbakırlı, Antepli, Adanalı ve daha birçoğu omuz omuza verip, kol kola Mersin idmanyurdu’nu destekliyor..

İşte kentlilik bilinci..

İşte kentine, kentinin takımına sahip çıkmanın örneği..

Son düdük çalıyor..

Maç 2-0 Mersin İdmanyurdu’nun galibiyeti ile bitiyor..

Tribünler sahaya akın ediyor, futbolcular, teknik heyet ile kucaklaşıyor..

Gözyaşı, sevinç, gurur, özlem..

Hangi duyguyu ararsan var o an Stad’da..

 

***

Bugün kentin hafızasına ilk kazma vuruldu..

Anılarımıza da..

Tevfik Sırrı Gür Stadı amatör maçlara ev sahipliği yapsın dendi, olmadı..

Müzeye çevrilsin düşüncesi ortaya çıktı..

İlgilenen olmadı..

Demir yığınları hurdaya, işe yarar ekipmanlar kurumlara nasip oldu..

Tarihi Tevfik Sırrı Gür Stadyumu anlayacağınız tarih oldu..

 

Son olarak;

Bir devir acı tatlı anıları ile kapandı..

Kentlilik bilincinin oluşmasında en önemli rolü oynayan Tevfik Sırrı Gür Stadyumu’nun yıkımına başlandı..

Türk’ün, Kürt’ün, Arap’ın, Çerkez’in, Alevi’nin Sünni’nin..

Mersinli’nin, Diyarbakırlı’nın, Antepli’nin, Adanalı’nın ve daha birçoğunun omuz omuza verip, kol kola Mersin idmanyurdu’nu desteklediği mağbedimiz Tevfik Sırrı Gür Stadyumu olmayacak artık..

Sahip çıkamıyoruz malesef değerlerimize..

Sahip çıkamıyoruz kent ile bütünleşmiş yapılara, organizasyonlara, kişilere..

Tıpkı Mersin’e sahip çıkamadığımız gibi, sahip çıkamadık Tevfik Sırrı Gür Stadyumu’na..

Ve bugün Tevfik Sırrı Gür STadyumu yıkılıyor..

Tüm kentin anıları ile..

Anılarımız ile..  (Mersin Times)